Verhalen van anderen
Het verhaal van An van Loon
“Van de week werd ik 83. De thuishulp had twee gebakjes meegenomen voor bij de koffie. Ik weet wel dat ze niet voor het kopje koffie komt, maar zo’n klein gebaar geeft mij een goed gevoel. Mijn man is drie jaar geleden overleden. Sinds die tijd vind ik het moeilijk om ritme in mijn dag te brengen.
Ik probeer mijn activiteiten zo goed mogelijk te verdelen over de week, zodat ik elke dag wel iets kan ondernemen. Ik ga bijvoorbeeld elke week naar ‘De Höskaomer’. Ik vind het daar heel gezellig en kijk er altijd naar uit. Mijn dochter heeft dit geregeld met de Werkgroep Zorg en Welzijn. Mijn dochter kan er niet elke dag voor me zijn, maar ze doet veel voor me. Ze helpt met het betalen van rekeningen. Ook gaat ze voor controles mee naar het ziekenhuis.
Dat is goud waard; iemand die naar je omkijkt. Ik zorg dat ze weet hoe zeer ik dat waardeer. Het zou fijn zijn als ze die zorg af en toe met iemand kon delen."
Het verhaal van Desiree Smolders
“Ja, mijn leven ziet er wel anders uit. Mijn moeder kreeg twee jaar geleden een hersenbloeding. Ze is nog zo jong. Het kwam als een donderslag bij heldere hemel. Na de scheiding van mijn vader is mijn moeder in het oude huis gebleven. Na ontslag uit het ziekenhuis kon er gelukkig een traplift worden geplaatst. Dat was een voorwaarde om in haar huis terug te kunnen keren.
Ik studeer in Amsterdam en woonde daar op kamers. Inmiddels ben ik weer terug bij mijn moeder. Zelfstandig wonen is voor mijn moeder nog niet te doen. Ze gaat één dag in de week naar de dagbesteding, heeft fysiotherapie, een paar uur huishoudelijke hulp en contact met lotgenoten. Ik help haar met de boodschappen, het koken en aankleden in de ochtend.
Als ik niet meer bij mijn moeder woon, moeten we hiervoor persoonlijke verzorging inschakelen. We hebben nog een lange weg te gaan. Toch heb ik er vertrouwen in dat mijn moeder er weer bovenop komt."
Het verhaal van Piet Visser
"Zeg alsjeblieft geen 'u' tegen me, hoor. Het is gewoon Piet." De vrolijke 68-jarige Piet is een half jaar geleden verhuisd naar een seniorenwoning in Reusel. Pasgeleden heeft hij via de Wet maatschappelijke ondersteuning een scootmobiel gekregen. Sinds een paar jaar tobt hij met zijn gezondheid. "Ik heb een erfelijke schildklierziekte, waardoor ik overgewicht heb. Mijn rug, knieën en heupen slijten daardoor."
Vanwege zijn schildklierziekte heeft Piet lymfoedeem in zijn buik, wat zorgt voor grote zwellingen. Hij is daardoor beperkt in zijn mobiliteit. Vlak na zijn verhuizing nam Loket van A tot Z contact met hem op. Een paar dagen later zat de consulent bij hem aan tafel. "Tot in detail hebben we besproken wat ik nodig heb om hier prettig te kunnen wonen."
Piet krijgt twee uur per week huishoudelijke hulp. Ook werd er een scootmobiel aangevraagd. Daardoor kan Piet vaker naar buiten. "Die scootmobiel was er heel snel. Ongelooflijk fijn, want nu kan ik zonder pijn lekker zitten en dus veel naar buiten. Voorheen zat ik dagen binnen."